De jaren '80

M.E.C. begint in de jaren '80 aan een opmars. Na een paar seizoenen bovenin de 2e klasse te hebben meegedraaid werd in het seizoen 1983-1984 het felbegeerde kampioenschap binnengehaald. Maar de promotie naar de 1e klasse G.V.B. zou niet het eindpunt zijn.

Het team waarmee M.E.C. in 1984 kampioen werd.
Zittend van links naar rechts: J. Oonk, W. de Roos, W. ten Dolle, H. Oonk, E. de Roos, H. Dibbets, G. Dibbets en H. Lamers.
Staand van links naar rechts: trainer P. van Vuuren, H. Dibbets, J. Wiggers, W. te Kortschot, W. Schreurs, G. Schreurs, H. de Roos, begeleider H. Visser en grensrechter H. Leurdijk.

Na het kampioenschap in 1984 werd trainer Pim van Vuuren opgevolgd door Gerrit Lobeek. Deze trainer zette de verdere verjonging door en het gevolg was dat M.E.C. met een redelijk jong team goede resultaten begon te halen. Men begon zelfs te spreken van een eventueel kampioenschap en promotie naar de hoofdklasse.
In 1985 werd het 40-jarig bestaan van M.E.C. groots gevierd met o.a. een jubileumtoernooi en een rommelmarkt. Om de clubkas te steunen waren er in de jaren 80 verschillende activiteiten zoals rommelmartkten in 1983 en 1989 en een gezinsdag in 1987.
Aan het begin van het seizoen '86/'87 was er al een datum geprikt voor de kampioensreceptie en na elke overwinning werd dit nog eens aangehaald. Na de overwinning in Groessen in de voorlaatste wedstrijd kon de kampioensvlag gehesen worden. Twee weken later op de eerder vastgestelde datum was de receptie.
In het eerste seizoen in de hoofdklasse had M.E.C. het eerst behoorlijk moeilijk. Het vertrek van Hans Oonk naar De Graafschap was een flinke aderlating. Na de winterstop begon het echter beter te lopen zodat M.E.C. zich glansrijk wist te handhaven.
Het 2e seizoen in de hoofdklasse was onder leiding van een nieuwe trainer Joop Groot Nibbelink. De resultaten waren zeer wisselvallig en 3 wedstrijden voor het einde was M.E.C. praktisch gedegradeerd. Echter in het laatste duel bij kampioen ABS uit Bathmen werd verrassend een punt gehaald en dit was net genoeg voor handhaving.
Na deze bijna degradatie werd het seizoen 1989-1990 wat minder optimistisch begonnen.
In 1989 werd er grond aangekocht die benodigd was voor de aanleg van een derde veld. Door overbelasting van het 2e annex trainingsveld moesten er veel wedstrijden afgelast worden. Door aanleg van een extra speelveld moest dit probleem worden ondervangen.